GÜLMÜYOR SENSİZ GONCALAR
Artık o kadar kısaldı ki yollar
Seni aramakta gözler her adımın ardında Sen gittikten sonra küskün güller goncalar bana Beklemekle geçiyor mu sanıyorsun günler aylar yıllar Çocuğun annesine koştuğu gibi Yazı bekleyen gonca misali Saçlarını dalgalandıran rüzgarda arıyorum saçının bir telini Rüzgarlar ki fısıldıyor sevdiğimi Güneşin ardında görüyorum çehreni Çehrenden aklında kalan gözlerinin kahvesi Bekliyorum gelişini ölümü bekleyen hasta misali Soruyorum gayblere buluşma vaktimizi |