BİR DERDE DÜŞTÜM Kİ, İSTEMEM ÇARE
BİR DERDE DÜŞTÜM Kİ, İSTEMEM ÇARE
Bir derde düştüm ki, istemem çare Uyandım gafletten, bend oldum yare Kavuştum çok şükür, ulu didare Zerreden kürreye, Hak’ ka ağlarım Gel olmuş Mürşit’ ten, durmak ne çare Bu derde düşeli, Ciğer bin pare Dert ne dosta denir , ne de ağyare Dizinin dibinde, özler ağlarım Artık Hak yolunun, fukarasıyım Rabbimi bileli, Müptelasıyım Bab-ı Kemal’inin, Has gedasıyım Lütfuna şükreder, coşar ağlarım Mana sultanını, Mürşit’ te bildim Mübarek nidasın, Mürşit’ ten duydum Nurlu Cemali’ ni, Mürşit’ te gördüm Doyulmaz yüzüne, bakar ağlarım Kah hasta Sekrani, kahı ustadır Nadanla yok işi sözü dostadır Yüzü güler daim kendi yastadır Geceden ta subha, yanar ağlarım HU 14:40 16.05.2012 SEKRANİ |