yoruldum artık
Anlatmaya yoruldum kendimi
Tek bir söz söylemiyorum insanlara artık Aykırı bir düş bir ic çekişim belkıde Belkıde dilde söylenen özgürlük türküsü Kalbim öyle kırgın ve yorgun Yasamım hep böyle sürecek belkıde Sığınıyorum sözcüklere yine Yuregıme oyalarla ıslenenen sevgi Yardım edin bana simdi uzatın elınızı Usandım a artık dünyayı sorgulamaktan İnsanlar sevmedi beni nedense Çıkış yolu bulsam firar mı etsem su hayattan Öylesine derin bır yalnızlık varyuregımde Gecıyor ömür hüzünlü bır beste çalıyor yavaştan Ve romanın son sayfaları okunuyor Bu yüzden ben göstermem ağladığımı Saklarım bazen hıçkırıklarımı Ve her nefeste kalbimin acıdığını |
Ben ağlarım senin yerine
Kıyamam bir damla gözyaşına
Kimin neyi sevdiği belli değil
Düyaya uyum sağlamak zor.
Bilirim bu duyguyu kızım...
Sevdiği için nefretleri çekmeyi.
Sen üzülme kızım
Sen utanma
Seni üzenler utansın...
Kadir Tozlu