..:: Zûlüm Saymadım ::..
Ruhum ellerinde, can çekişse de,
Ettiğin zûlümü, zûlüm saymadım. Yalnızlık şehrinde, yol pekişse de, Sabahlara kadar, içtim aymadım. Vuslata ne kaldı, saymadım sayı, Yolunda harcadım, gururu, hayı, Sensiz akşamlarda, güneşle ayı, Gecelerime yâr, diye soymadım. Resim diye taşa, oymuştum seni, Başımın üstüne, koymuştum seni, Başkasını sevdin, duymuştum seni, Darılma sen diye, gönül koymadım. Yokolan gönlümün, soldu kasveti, Harap olan ömrüm, yoldu nefreti, Miras diye senden, kalan hasreti, Aşk sofralarında, yedim doymadım. Barkıma giremem, duvarda yüzün, Şarkını dinlemem, mısralar hüzün, Yakıyor bağrımda, kalan bu közün, Bedenim yandı da, acı duymadım. Necati Şimşek - 15-05-2012 |
Darılma sen diye, gönül koymadım.
... duygulu ve harika bir hece şiiri... ne kadar seviyor ki, sevgiliye gönül koyamıyor...gönülden kutlarım saygılar efendim...