SAKIN HA HEMŞİRE
Ey rânâ mâh-peyker! Bakma bana öyle!
Zira temiz gönül ağrılarım başlar. Evli misin, bekâr mısın? Gel de söyle, Yıkılmasın bana, sana onca taşlar. Gördüm güzelim hoşsun ve de şirinsin, Gördüm, en asude, en kibar birisin, Söyle de yağcazım öylece erisin, Yoksa boşa akar gözümdeki yaşlar. Gözün hepten bende, sanki bana âşık, Ağrım, acım mevcut, içim öyle karşık, Değildim her yârla, amma senle barşık, Zira hurda olur, olanca uğraşlar. Cemil’im, bu kadar yazma, artık yeter, Çekmesin de: O şuh, suz aşkı pek beter! Koklamasın sakın! Cahilce bir eter, Daha gençtir, şuhtur, bulur nice aşklar. KÜÇÜK OZAN(CML DMR) HASTANEDEN ESİNTİLER’den. 25.5.1983 İZMİR YEŞİLYURT D. HST. LÜGATÇE: RANA: Hoş. Şirin. MAH PEYKER: Ay yüzlü güzel. |