KEHKEŞAN
olmayanlara söylenenler samimidir...
kerpiçin öznesinden,fidenin yeşilinde mahsur kalan çatılardan dar ağacı yapıp çıkabilmek basamakları ve dururken karşında yığınlar ’ben varım’ diyebilmek içtenliğinde semirtmek fikrin düşlerine güzeldir. hatta hiç bırakmadan son hamlesini yapmadan hayatın ekseninden uzaklaşarak ben edatının boynunu bir kılıç darbesiyle almaktır. ... sonra yeniden filizlenmektir güneşe bakarak toprağın gölgesinde gönle düşürmektir tebessüm birikintilerini ki daha anlamlı kılsın her şey kendini... ver her şey ,hiçliğin zulmüne yenik düştüğünde Kehkeşan seyre dalarken gökyüzünde Gözlerimizi parlatır sonsuzluğun ufukları. biz buyuz zira... mURAT çAvGa |
ŞİİRİNİZİN BİR HEYBETİ VAR GÖRÜNEN.
SAYGIMLASINIZ.
SAYGIMDASINIZ.