Gözlerim GözlerindeGeç farkettim belki seni, Kaçırmadı gözlerim bu güzeli, İk görüşümde kalbim atağa geçti, Bedenimden kalbinize fırlamak istedi, Kalbinle çarpmak senin bedeninde yaşamak için. Gözlerinde kayboldum, siyahtılar gözlerin, karanlıklar karartırken fenerim oldu siyah gözlerin, Baktıkça baktım kendimi buldum gözlerinin derinliklerinde. Yüzündeki tebessümle neşelendim, O güzel gamzelerine gömüldüm, Gözlerini kırpışınla uyandım. Gözlerine diktim gözlerini küçük bir sevinçle, Ne gözlerimi kaçırabildim ne de içimde kabaran utanca mani olabildim, Gözlerinde donakaldım. Oluşan korkularımla, irkildim, titredim, Sıcak bir gülüşünle kendime geldim, Gözlerini çekip gidişinle yok olmadım, Gülüşünle hatırladım o güzel gamzelerine yerleşen duygularımla yaşadım. Hayallerimle tazeledim o güzel günleri bir ömür. Mesut ZEYTİN |
Kalbinle çarpmak senin bedeninde yaşamak için.
Ne güzel bir ifadedir bu, ne hoş bir doğaçlamadır bu, BUDUR İŞTE SANAT, BUDUR İŞTE GERÇEK ŞİİR. Kalbinize derken " siz " diyorsunuz bir sonraki dizede " sen " diyorsunuz. Şiir simsarı minik beyinli bazı aymazlar görseler şimdi bunu hemmen gramatik hata damgasını yapıştırırlar, sadece gülüp geçerim öyle zavallılara. Bu sizin yüreğinizin filtresiz yazışıdır, komutsuz yazışıdır, endişelerden uzak hesapsız yazışıdır, bembeyaz düşünceleri sonuna kadar açıp fütursuzca gönül çektiğince yazışınızdır. Bayıldım şiirinizin doğallığına. Siz apayrı bambaşka bir ekolsünüz, aynen devam.
SAYGILARIMLA