yalnızlık
Gündüzleri bile karanlık ise dünyan,
Güneş doğmuyorsa artık, Her gecenin sabahında, Belki anlarsın beni, İşte o zaman anlarsın yanlızlığmı. Hani günler geçmez olur, Çok sevdiğin kuşların cıvıltısı diner , Bazende gitmek istediğinde, Ayakların tam tersine yapar ya, Gün gelirde çavrende kimse kalmaz, İşte o zaman anlarsın yalnızlığı. Öyle bir an gelir ki, Kalabalığn içinde bile, Kimsem yok dersin. Bazen kimse olmasa bile, Kalabalıkmış gibi bunalırsın Kaçmak istersin. Böylesine garip bir duygu Yalnızlık dedikleri. |