KOMŞU KIZIBizim dükkanın ilerisinde , Bir dokumacı vardı . Yozgat’tan göç etmişlerdi . Karısı ölmüş , küçük bir kızı vardı . Tezgahların üstüne , Kendilerine ev yapmışlardı . İki duvar arasınada perde , Akşamları orada yatarlardı . Bir kaç tencere , Bir küçük tüp . Yaşam için gerekli , Eşyaları vardı . Çirkin sarı değildi küçük kız . Konuşurken utanırdı . Onüç müydü ,ondört müydü yaşı . Minyon tipli olduğundan küçük gösteriyordu . İki sene babasıyla dükkanda . Hem çalıştılar, Hem hayat mücadelesi yaptılar . Çabuk büyümüştü küçük kız . Bir gün duyduk gelin olmuştu . Kaç çocuğu olmuştu . Rahat bir evi olmuşmuydu . Geçiniyormuydu kocasıyla , mutlumuydu... |
okuması haz verdi.Güzel şiirinizi
kutluyor saygılar sunuyorum..