Sensiz olamayacağımı anladım
Seninle öğrendim sevmeyi,gülmeyi bebeğim
Gecenin ıssız karanlığında caresizce ağlamayı Gözlerine baktığımda susarak tapmayı yüreğim Yine sensiz ve sensiz olamayacağımı anladım. Uzaklık aramızda yılan gibi kıvrılıp yatarken Bensiz ne yaptığını kıskançlıkla düşünürken Seni bırakıp vupur ile uzaklaşıp oradan giderken Sen olmadan hasret çekmeyi ağlayarak öğrendim Gece sana sarılıp nefesini ensemde hissederken Yorgun acı çekmiş yüzüne bedenine dokunurken Sen benimsin dediğinde,yüreğimde hissederken Senden öğrendim inanmayı yaşamayı gözbebeğim Şimdi farklı şehirlerde aynı ve tek bedendeyiz Hasret,sevgi özlem tüm duygularla beraberiz Bu hasretlik bir gün bitecek buna inanmalıyız Öğrendim ölümüne sevmeyi,yine seveceğim. Not:Bu Şiirimi yorumlayan değerli üstadım Tayfun54 Teşekkürlerimi sunarım Saygılarımla Duygusalsair Bilal YILMAZ |
Bir ucunda sen diger ucunda ben.
Bazen sözcüklerle sevişiyoruz.
Sen bende gizlendin usulca gelerek.
Ben seni yüregime aldım bilerek.
Aşka yelken açtık!
geç okuma fırsatım oldu bu gün ama degdi dogrusu.
saygılar