Kalmadı..!
Kalmadı..!
Ne dost bağı kaldı nede gülistan Yandığımız ateş yabancı taman Dört kollu tahtaya bindiğin zaman ... Toprağa verecek, yaren kalmadı. Facebook’ta ne arar kendi de bilmez Gözü başkasını zaten hiç görmez Ne söylesen duymaz, hissetmez Gönülden bakacak, adem kalmadı. Önüne baksa görecek derin kuyuyu Yıldızlarda arar âdi soruyu Düşşen bir dar’a, çekilse suyu Çöllere vuracak, kadim kalmadı. İçinde yok üç kelime saklar kendini Hazine tamtakırdır, ister albeni ! Paylaşılan şeyde görünce seni Bir tuş’tan fazlasını, seven kalmadı. Göden’im diyor ki bu işler böyle Değirmen dönüyor, içecek suyla Oturup haline sen şükür eyle Adımızı iyiye, yoran kalmadı. Mehmet Göden,nisan 2012. |