Kadın Yanım...!
Henüz yumuktu elleri umutlarımın
Üstü başı süt kokuyordu SEVDAMIZIN Bulutları göç etmişti gönlümün SEVİYORDU kadın yanım... Uzun virajlı yol ayrımında Birlikte söylüyorduk türkümüzü Ritmi duyuluyordu kalp atışlarımızın ÖZLÜYORDU kadın yanım... Mendiller kurumuyordu tan yeri ağarırken Ağrılarım belli belirsiz, göz yaşlarımın rengi soluk Limana bağlı geminin halatı koptu kopacak! (?) KORKUYORDU kadın yanım... Yosun kokan uzak şehirlerde Sana çıkıyordu tüm sokaklar Dikenli teller kanatsada sen dolu benliğimi BEKLİYORDU kadın yanım... Mevsim aniden değişiyordu Tomurcuklar buz tutuyordu zamansız Üşüyen AŞK’ımız mıydı Bahar’da ACIYORDU kadın yanım... Demek kararlısın gitmeye, Kal demeyeceğim bu sefer.Git(!) ...Git...! Hadi Git...! Daha fazla yakma! SUS...! AĞLIYORDU kadın yanım... Kısa mesafelerde yorulduk beraber Vurulduk yalan yeminlerde Ruhum dimdik ayaktaydı da, KANIYORDU kadın yanım... Kaç hektardı kül olan bedenim, hesaplamadım Hesapsızdı gelişin, gidişin gibi Bir solukta tüketmiştin yarınlarımı YANIYORDU kadın yanım... Avuçlarında kurumamıştı kınası hayallerimin Bir çift toprak rengi gözdü sebebim Sebebim...Sebebsizdi gidişin(!) SOLUYORDU kadın yanım... Kefeni biçilmişti sen tarafından SEVDAMIZIN Yargı /sız infazın, İnsaf/ın/daydı kaderim Kaderim...! Sehpa ortada, ip boynumda ÖLÜYORDU kadın yanım...! Şaizer Uzgur |
ben en az on halini okuyorum şiirin.
sütmavi inançların o dehşet gölgesinde kocaman bir adanmışlık..
beşinci mevsime söylenmiş en güzel ezgiler..
hüznün o limansız ellerinde batık gemiler ve neler neler..
kadın yanı,isyan yanı,umut yanı..üstelik en sevda haliyle..Sevgiler.