Karaya Vuran Çarık
Bir çarık, yorgun, umutsuz
Dertli, duygulu bir çarık Bir şehri kıyı sanmış ta Vurmuş yollara kendini. Yırtık mı yırtık bir çarık Kovulmuş dokuzuncu köyden Bulmuş gibi onuncusunu Atmış kollara kendini. Giyilmiş,, sevilmemiş Dövülmüş, övülmemiş Sebil etmiş ayak ayak Hep hep ellere kendini. Şehri kucaklasa vermezler El açsa canlara görmezler Kahrından dert açmış da Sunmuş kullara kendini. Şu sokak, bu cadde, o han... Yeni çıkmış bir balık sudan Neylesin, netsin...Şaşkın Vermiş sellere kendini. Az gitmiş, uz gitmiş çarık Yıllar yılı adı hep "çarık" Korkuluğa çıkmış da adı Asmış dallara kendini. |