HİÇ DEMEDİN DÜŞTÜM ŞEHEVİ DERDEHiç demedin düştüm şehevi derde Romanında, şehvani arzuları, ettin konu! Bazen kat, kat soyundurdun, bazen giydirdin donu. Düşünmedinmi? bu işin, nereye varır sonu! Dedin *at oynatırım ben, bu elde* Hiç demedin bura islami belde. Böbürlenerek dedin! * benim bu romanı yazan* İmanını, yaprak gibi, kuruttun. mevsim hazan! Arasıra kış yaptın, üşütüp titrettin bazen. Dedin * at oynatırım ben bu yerde* Hiç demedin, düştüm şehevi derde. Ana olan kadınlara dedin * ateşli dişi* Dedin bu * bu romanım emsalsiz, bulunmaz eşi* İnsanı çıldırtacak, bir sözle yaptın girişi. Dedin * at oynatırım ben bu elde* Hiç demedin * bura islami belde. Şeytan ile nefs ikilisine, ettin iştirak! Ortağın ikili usta oldu, sen ise çırak. Şeytanla nefsi besledin, imanın kaldı kurak. Dedin *at oynatırım ben bu yerde* Hiç demedin *düştüm şehevi derde.* Neden bulunmuyor, seni durduracak bir merci, olsaydı zaten çoktan, tutuklatırlardı gerçi, Çıplak kadın resmiyle, süsledin dış ile içi. Dedin *at oynatırım ben bu elde* Hiç demedin * kanun vardır bu yerde.* Dedin *Elimdedir bu kuklaları oynatan ip* Kitabına birde ad verdin. *Özgür yaşayan tip! * Şehvani yazılarla, gençliği ettin tahrip. Dedin * at oynatırım ben bu yerde* Hiç demedin *ben düştüm sapık derde.* EŞREF İNANÇ ADAKASIMLI |