Yaşamak KasvetiYalın bir sessizlikten sonra günah topladı ellerim Çatlamış ruhumun bekareti Pas tutmuş kalbimin dili Acıya öykünen çocuklar ahh bilselerdi gül’menin özlemini Daha bir sıkı tutarlardı annelerinin ellerini En güzel sevmeler bir bebeğin masumiyetinde gizli Dar bir ağacta asılı kalmış yaşamanın sevinci Sık boğazını ölsün diyenlerin sevineceği bir sahnede bıraktım Seni beni b/izi Bir rüyanın kabusa dönüşeceğini bilseydim insanlık Yemin ederim ki Sevmezdim hiçbirinizi Ey Mehdi nerdesin çık ortaya hadi! Kopsun kızılca kıyamet. Bitsin artık üstümüze sinen bu yaşamak kasveti... |