...SEFİL KARANLIK...
Kokusunu duyamadığım
Mevsimi geldiğinde açan çiçek Gören gözlerimin hasret kaldığı İşiten kulaklarımın sesini duyamadığı El ele martılara bakarak Sahillerini adımlayamadığım şehir Bana umut veren İçimdeki nemli Sefil karanlığı dağıtan rüzgar Sisli sabahlarımın aydınlık güneşi Umutlarla çalsam kapını bir sabah Bir mutlu tebessüm beklesem Birazcık arsızca Seni senle yaşamak istesem Karanlıktan korkarken cesaretlenmek Özgürlüğü isterken delice Sana tutsaklığı istesem... _________ya tabe volim__________ 29/09/2011 |