YİRMİ İKİ ONBEŞ TRENİ
Kader savurduktan sonra,
Seni oraya, beni buraya. Yıllar mı merhem olacakmış, Gönlümdeki yaraya? Ben maviye bakamam hala. Gözlerin gelir aklıma. Yıllar sonra bile, Birkaç damla gözyaşı, Süzülüverir yanaklarıma… Yağmurlu bir bahar akşamı, Yolcu etmiştim seni. Bizi ayıran 22.15 treni… Bağırıyordun, “Döneceğim! Bekle sevdiğim beni” Sesin hala kulaklarımda, Giderken beni benden alıp gidiyordun. Küllendi sanma yürekte yanan korları. Sabır ipine dizdim; sensiz geçen yılları. Ne bir haber yolladın? Ne geldiğin var. Mehmet’in mutluluğu tatmadı ki Hep ağlar,hep ağlar… Seni hatırlattığı için, Yağmurlu havalardan korkarım; Maviye bakamam ben. Trene binemem. Ben seni sevmişim Mavişim. Başkasını sevemem… ____Mehmet ASLAN ____Sarayköy-03.05.2012 |
Sözlerini sizin şiirleriniz için söylüyorum
Teşekkürler değerli şair dost