Bir dayanağı olmalı umutların,
Uçurumun kıyısından bakıyorsun,
Şimdi, Tüm hayata. Bir adımlık mesafe,seni bağlayan, Yaşadığın bu an’a. Kim bilir, ne düşünüyorsun, Nelerden vazgeçiyorsun, Atacağın bir adım,belki de özgürlüğün, Belki de teslimiyetin yalnızlığa. Geri dönüşü olmayacak,biliyorsun. Avuçların terliyor, Her damlası,kor bir alev, Dokunuşuyla yüreğine, ruhun acıyor. Rüzgarın girdabıyla düşüncelerin savruluyor, Benliğini sarıyor,umutların, Kayıp olan zamana yenilgisi, Seni ağlatıyor. Sonra, Bir daha denemek istiyorsun, Yeniden yaşamak, Aşkları, Sevgileri Hayatı, Ama,bıraktığın yerden, Kaderinle boğuşuyordu hüzünlerin, Yazgıyı anlatıyordu,gözlerin, Benliğin seni ele veriyor olsa da, Bir dayanağı olmalı umutların. |