KAVUŞMAYA AN KALA
Sen tren raylarının üzerinden
Yeşil koltuklarında kuşetlinin Aralanmış camından el sallayan Hasretini bıraktın Ayrılıklarında Trenin hareket saatlerinde Şafak sökmeden peronlarında Kavuşmaya an kala Gözyaşlarına boğulduk Yalnızlığın Belirsizliğinde kaybolurken Şehrin sınırından Mendil sallayan elinle |
Ayrılanlar ve kavuşanlar bir anda
Çok oluyuyor terminalde garlarda
Böyle anlar çok yaşanır yaşamda
Ayrılık anlarını dile getirmişsiniz güzeldi.
Sevgiyle kalın Keziban hanim.