YAŞAM BU İŞTEsevginin yürekten oluk oluk döküldüğü zamanlarda bıraktım gençliğimi hergün olgunlaştıran acılara açtım büyüme çağımı içimdeki çocukla dertleşirken sebepli sebepsiz aynada gördüğüm yorgun yüzle paylaşıyorum şimdi yaşanmışlıklarımı. Kaoslar yediveren gibi doğurgan iken gündelik hayatta huzurlu bir uykuya nasıl dalıverir ki insan? Akılda her zaman yarın kaygıları üstelik tek tabanca değilken! Yavrularımızın varlığıyla büyüyen sorumluluk telaşları. Biliyorum; zamanı meçhul, son istasyonda duracak ömür denilen tren. En son ana kadar, amaçlarından vazgeçmeyecek bu beden. Herkezin hayatı hemen hemen aynı. Sevgiler eskilerde saklı yarınlar kuşkuya gebe. Yaşam tek kelime ile BU İŞTE..........................alev yavuz |