O İSTASYON
YAŞLI GÖZLERLE BAKTIM TRENİN ARDINDAN
BELKİ BİR EL SALLARSIN BANA PENCEREDEN NE YAZIK Kİ SALLANMADI BİR EL BAKAKALDIM ÖYLE TRENİN GERİSİNDEN... AYAKLARIM GİTMEZ OLDU BU İSTASYONDAN KAL DİYOR YÜREĞİM BELKİ DÖNER DEDİ, BİR UMUT O AN KALBİME DOĞDU AMA BİR SES DÖNMEZ UNUT DEDİ... HAFİFTEN BİR DE YAĞMUR BAŞLADI GÖZLERİMDE YAŞ,DÜŞÜYOR ÜZERİME UZAKLARDAN DUYULUR TRENİN SESİ KEŞKE GERİ GELSEN TUTSAM ELLERİME.. ŞİMDİ ARTIK YALNIZIM İSTASYONDA GERİYE KALIYOR SADECE GİTMEK. AYAKLARIM GİDELİM DESEDE KALBİM İSTİYOR BURDAN GİTMEMEK... APANCENELİ |
Kurallarına göre yazılmış bir şiirdi.