Ülkemin (Karadeniz hariç) tüm bölgelerinde yaşadım. Oralardaki izlenimlerim, gazetelerde okuduğum haberler, televizyonda haber bültenleri, diziler, magazin programları ve sinema filmleri… Derken, ülkemdeki ve dünyadaki insan manzaraları sıralandı hayalimde ve dizeler aktı su gibi. İster isyan deyin, ister sitem, ister başka şey… Adını ben bile koyamadım. Bilen var mı?

Kimimiz mızrap olup vuranız saz teline
Kimimiz türkü olup, dillerde gezenleriz
Kimimiz bülbül ama konmaz gönül gülüne
Biz nice kovanlardan, bal çeçi süzenleriz.

Kimimiz için için acıyla kıvranırken
Çığlığımız kahkaha sanılıp gülenleriz
Kimimiz gerçek aşkı bulup ta bağlanırken
Ömürler feda edip, bu yolda ölenleriz.

Kimimiz kendisini Kaf dağında sanırken
Kimimiz boyun büküp haddini bilenleriz
Kimi dünya malına çılgınca sarılırken
Kimimiz hak yoluna baş koyup gelenleriz.

Kimimiz saçma sapan nutuklar atıyorken
Kimimiz kandırılıp, sessiz dinleyenleriz
Kimimiz mirasyedi, yan gelip yatıyorken
Kimimizse üç kuruş için inleyenleriz.

Kimimiz merhametle sevgiyle kavrulurken
Kimimiz ihtirasla beslenen nefretleriz
Ruh nefsin rüzgârıyla çılgınca savrulurken
Kemik ve et yığını yaşayan cesetleriz!

Kimimiz yelken olup tekneyi sürüklerken
Kimimiz fırtınayız, tekne devirenleriz
Kimimiz dul yetim ve şehit hakkını yerken
Kimimiz vatan için canını verenleriz.

Kimimiz servet için rakamlarla boğuşur
Kimimiz sözcüklere gönül veren erleriz
‘Bir tahtamız eksik’ mi, akıllı mıyız bilmem?
Can yoldaşımız kalem, biz garip şairleriz!

SU KILICI

Not: Garip kelimesini yıllarca sıladan uzak kaldığım için kullandım