Kaç gündür durgun deniz gibiyim
Taşıp doluyor kirpiklerim nemden
Gönlümde fırtına öncesi sessizlik,
Sıcak esiyor kimi zaman
Kimi zamansa, çelik gibi
Buz tutar elim ayağım…


Kelimeler üşümüş,
Gözlerime engelemeyemediğim derin hüzün çökmüş
Dudaklarıma yapışmış acı tebessüm
Yüreğimde de ise eziklik kol geziyor
Çiğerim yanar bir yandan için için…

Beynime binbir düşünce doluşur
Şarkılarda umut, şiirlerde teselli ararım
İsterim ki, kimyam değişsin bir anda
Tek kelimenin sihrine bürünsün
Şaha kalsın damarım

Dokunur gecenin karanlık yüzü
Dokunur acıyla bakan ay yıldız
Dokunur güneşin yakısı
Susukunluk arkasına sığındığım
Uyku alır vaktimi..

Dost ellerine bile sığmaz olur yüreğim
Hasretin çoğaldıkça bağrımda
Dayanmaz olur benliğim…

Anılar içinde dolaşır,
Seni severken içmeden sarhoşluğumu
Hayatıma kattığın renklerimi
Kelimelerin içimde yaratttığı fırtınaları
Titreyen ellerimi, heyecandan çarpan
Kalbimin atışlarını

Aynaya baktığımda seni gören, bakan
Tebessümü eksik olmayan ışıl ışıl
Gözlerimi, gözlerini özlerim…

İşte sevdiğim ben böyle!
Huzuru yüreğinde bulan ruhumla
Senin saracağın kollarını düşleyerek
Öylesine geçer günlerim…
Ufuklara bakarak
Denizimle ben, beklerim yollarını! …

Gülayşe Delen