...KOCA ŞEHİR...
Kaç aşık yandı bu şehirde
Sayamadığım sevdalılar geçti sokaklarından Ne kadar sevda şehidi verildi sende Adına türküler yakılan koca şehir Yedi tepeli olduğun söylenir hep Bense en çok balkonunu sevdim İliklerime kadar sevdaya battım orda Yağmurlarda ıslandım yollarında Utanmadın bizlerden biliyorum Sana o ihtişamı verenlerden utan Fatih açtı kapılarını dünya’ya Surlarına bayrak diken Ulubatlı’dan utan Nasıl başlamıştı bu güzel sevda Bak nasılda son buldu böyle Sitemim sana değil zalim kadere Gelmem artık İstanbul sildim seni bir kere Öldürdün içimdeki sevdaları Susuz kaldı koca bir deniz Kıyılarıma vurdu ölü balıklar,suskun martılar Utan,utan kız kulasinden İstanbul Yalnız değildi sokakların mevsim fark etmeksizin Ellerin ellerimde Kalabalık yürüdük o tenha yolları Salaş bir odada yaşarken şimdi Utan,semayı yırtan minarelerinden İstanbul Hangi rıhtımda dindiririm acılarımı Bir yürekte demirleyemem ki artık Ölü bir beden neyi anlatır Bana yaptıklarından utan İstanbul Hasret tutmuş Ayazma’da her yeri İçimde kıyamet kopmuş deli gibi Dilerim olursun bir viran yeri Divaneye döndüm utan İstanbul Özlem düğümlenirken boğazıma Kaldırımlara döküyorum ağulu hasretimi Yamaçlarıma konaklasada sensizlik Unutturamaz İstanbul bile seni... _______ya tabe volim________ 12/09/2011 |