Kızılca Güne Çağrın
kızılca güne çağrın
başa sona duyuldu gök gürülder ağrın top yeküne uyuldu yağmurları yağıldı üst üstüne yığıldı kapkaranı dağıldı kara kışa buyuldu kara duman üstüne çelenginde büstüne çakal süründü tüne kahrolunca koyuldu canı dişe takarak şahadetle akarak şimşeğinle çakarak vuruşmaya doyuldu atıldık dört köşeye yaylım ateş döşeye canı koyduk şişeye yüreğinden oyuldu tahtı tacı dinleyen içten içe kınlayan felaketi anlayan can evine soyuldu tahtı tacı derdine gider elin ardına dağı alan merdine gurk yerine yoyuldu zor kızılca kıyamet el açıp da kıyam et bitecek mi hıyanet sihrine mi kayboldu bıçak kemiğe deydi kendine derdindeydi görevin yerindeydi arandığında buldu yedi düvel oyunca sürüldü an boyunca ozan efem doyunca bağımsızlık da oldu 250312denizli “küçük sırlar büyük anılar” Türkün ve Atatürk’ün Romanı 5. cildi okuduktan sonra dile dolanan maniler EMEĞİ GEÇEN YÜREKLERE SELAM OLSUN |