ÖKSÜZ YETİM YAVRUYA......
Bir çocuk gördüm dün,pazar yerinde,
El arabasıyla,ekmek peşinde, Kim bilir anası,var mı evinde, Acıdım bu öksüz,yetim yavruya. Evlilik cinsellik,hep tatmin değil, Nesilin devamı,sağlam bir nesil, Nefsinin peşinde, koşanlar sefil, Acıdım bu öksüz ,yetim yavruya. Sofrasında açı,toku paylaşan, Sevinçte tasada, beraber olan, Zoru görüp hemen, parçalanmayan, Acıdım bu öksüz,yetim yavruya. Analık pek zalim,baba kaygısız, Bir çocuk tanırdım,şimdi saygısız, Bir suç makinesi ,olmuş çaresiz, Acıdım bu öksüz,yetim yavruya. Evlilik oyuncak,hiç öyle değil, Cennete gidecek,bir kutlu nesil, Bir yastıkta kocar,o eski nesil, Acıdım bu öksüz,yetim yavruya. Bir çocuk gördüm, televizyonda Ana baba kardeş, ölmüş kazada, Zavallı çocuğum, hep ağlamakta, Acıdım bu öksüz,yetim yavruya. Bu çocuk da büyür, yalnız yuvada, Onu gör kim bilir, ne beklemekte, Devletim yetersiz,kucak açmakta, Acıdım bu öksüz,yetim yavruya. 13.05.2011//KIRIKKALE HİDAYET DOĞAN |