Tuba, Arapça kökenli bir sözcük olup "tayyib" kelimesinden türetilmiştir ve hoşluk, güzellik, iyilik gibi anlamlara gelmektedir.Kuran’da bu kelime Ra’d Suresi’nde geçmektedir:

“ İman edip güzel amel edenler için Tûbâ ve dönüp gidecek güzel yurt vardı. Kur’an 13:29”


Tuba’nın bir cennet veya cennette bir ağaç olduğu şeklinde değişik rivayetler yapılmıştır. Kurtubî gibi müfessirlerin katılımı ile yaygın olan görüş ağaç olduğu şeklindedir. Bu ağacın kökü yukarıda, dalları aşağıda olan büyük bir ağaç olduğuna inanılır. Meyvesinin hiç tükenmediği de rivayet edilir.

Tuba ağacı ile ilgili bilgilere hadislerden ulaşılır. Cennetteki doğal güzelliklerin tarif edildiği pek çok hadiste Tuba ağacından ve onun özelliklerinden bahsedilir. Bu ağaç hakkındaki bir hadis şöyledir:

“ Tuba cennette bir ağaçtır. Büyüklüğü yüz yıllık yer tutar. Ve cennet elbiseleri de onun tomurcuklarından yapılır. ”


Yunus Emre de şiirlerinde bu ağaçtan sık sık sözetmiştir:

Cennette tuba ağacı
Kökü arşta dal aşağı,
Öter bülbüller durağı,
Ne acaip ötüşü var.

buharlaşır köksüz
uçamaz gövde
nasıl hem köklü olacaksın
hem de gökte?

akıl dünyayı aşar
evrende yolun şaşar
ne hilal bırakır ne beşer
döner gelir kapkara

nasıl hem evrensel olacaksın
hem de yer......

bakarsın tarihe
takarsın talihe..
bir ağaç ki Tuba......

köküne gitmeden
gelmez dile
köküne gitmeden gelmez dile









...........................