Dostlarımızın bize gösterdiği sevgiyi abartmamız, duyduğumuz minnetten değil, takdire ve sevilmeye ne kadar layık olduğumuzu herkese göstermek içindir. LA ROCHEFAUCAULD
Paylaş
Her kim’e, sorsan ki her anın da, haklılığı çekip durur öz dergahına duyguların sır olduğu, köhne yapılarının altına gerçeklerin, sahtekarlıkla durulanmış kulpuyla içte durur, fitnelik hamutuyla neden ki, ipin ucu da hep, tek bir yöne doğru, depreşiyor? çıkarlar sezaryen la, doğurtma sevdasında kimdir o peki, daima haksız olan? yoksa tek, ben miyim? kendini, uyanık sanan o bunak
ipi kopartışta, azıtıp da duruyorsunuz ya yoluyor, ya da soyuyorsunuz bir taşı taşın üstüne, koyanız yok her yan cıvık cıvık, suya bulanmış ama alın terlerin de, su yok
yürekler taşıyamıyor artık, ar ve namusu uçkuru kopuğun, uçkuru yok vefanın; sadece tek adı kalmış yürekte, kalışı yok bir başına; tüm değerler, köçekçe arsız taklitlerde aslı, yok beyler tünedi, piç ceninden makamlara efendilik, kaldı kapıcı da beni dinlerseniz bu hayatın gerçeklerinde, astar da yok
gelişten beri; kör değilim, gördüm geçtim de, tüm kaypak hücrelerden anadan üryan, doğanlar da sancılar, var da tüyü bitmemiş yetimlerin, geleceğini karartan sömürücü, solucanlar da yok
he babam, he kurban ye de! gözün ancak doyurursun, bu dünyayla burası belki, siz de gelirsiniz elbet, öbür tarafa bir bir bindirilerek, dört kupluyla işte, o an da! heyhatın, sana olur küpe ki hesaba çekme sırası, öksüz ve yetimlerde hadi; kaçma da göreyim seni gel hele! seni gidi seni; mendebur, pis sünepe…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Bir taşı taşın üstüne, koyan yok! şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Bir taşı taşın üstüne, koyan yok! şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
he babam, he kurban ye de! gözün ancak doyurursun, bu dünyayla burası belki, siz de gelirsiniz elbet, öbür tarafa bir bir bindirilerek, dört kupluyla işte, o an da! heyhatın, sana olur küpe ki hesaba çekme sırası, öksüz ve yetimlerde hadi; kaçma da göreyim seni gel hele! seni gidi seni; mendebur, pis sünepe…
O RESMİ GÖRÜNCE İÇİM ACIDI .BU DÜNYA ESKİ İNSANLIĞINA NE ZAMAN DÖNECEK.TAMDA ZAMANIMIZI ANLATAN BİR ŞİİRDİ.
BAZILARININ YAZDIKLARINI VE SÖYLEDİKLERİNİ BEN İNAN ANLAYAMIYORUM.ÇOK HARİKA Bİ KONUDA YAZMIŞSIN ŞİİRİNİ ARKADAŞIM.YÜREĞİNE VE ELİNE SAĞLIK.PUANIM TAM KUTLARIM SELAMLAR....
GÜZEL SÖZ.... En büyük yardım, en çabuk yapılan yardımdır. (HZ.ALİ)
Tartmıyor adalet terazisi...viçdanlarda düğümlenmiş....taa M.Ö Nalınçının keserinin kendi önüne yontuğu tarihten beri....o İslam ki İlk Halifesini secimle iktidara getiren ..şimdi bir SEYH/in oğlu sapıkta olsa SEYH'in yerine geçen oğlunun terazisi doğru tartar mı sence ?...vede Kapitalizmin sömürgesindeki modern hırsızın doğruluğuna inanacak aptal halk olduktan geri....Şiir/iniz oldukca manalı ve anlam taşıyordu tebriklerimi sunur..saygı ve segilerimi eklemeyi ihmal etmeden.
Her kim’e, sorsan ki her anın da, haklılığı çekip durur öz dergahına duyguların sır olduğu, köhne yapılarının altına gerçeklerin, sahtekarlıkla durulanmış kulpuyla içte durur, fitnelik hamutuyla neden ki, ipin ucu da hep, tek bir yöne doğru, depreşiyor? çıkarlar sezaryen la, doğurtma sevdasında kimdir o peki, daima haksız olan? yoksa tek, ben miyim? kendini, uyanık sanan o bunak
ipi kopartışta, azıtıp da duruyorsunuz ya yoluyor, ya da soyuyorsunuz bir taşı taşın üstüne, koyanız yok her yan cıvık cıvık, suya bulanmış ama alın terlerin de, su yok
yürekler taşıyamıyor artık, ar ve namusu uçkuru kopuğun, uçkuru yok vefanın; sadece tek adı kalmış yürekte, kalışı yok bir başına; tüm değerler, köçekçe arsız taklitlerde aslı, yok beyler tünedi, piç ceninden makamlara efendilik, kaldı kapıcı da beni dinlerseniz bu hayatın gerçeklerinde, astar da yok
gelişten beri; kör değilim, gördüm geçtim de, tüm kaypak hücrelerden anadan üryan, doğanlar da sancılar, var da tüyü bitmemiş yetimlerin, geleceğini karartan sömürücü, solucanlar da yok
he babam, he kurban ye de! gözün ancak doyurursun, bu dünyayla burası belki, siz de gelirsiniz elbet, öbür tarafa bir bir bindirilerek, dört kupluyla işte, o an da! heyhatın, sana olur küpe ki hesaba çekme sırası, öksüz ve yetimlerde hadi; kaçma da göreyim seni gel hele! seni gidi seni; mendebur, pis sünepe…
bir bencillik bir sorumsuzluk donup duruyor dünyada açı ama gercek yazan yüreği kutluyorum yüreğin ve kalemin daim olsun çok degerli Abim
yürekler taşıyamıyor artık, ar ve namusu uçkuru kopuğun, uçkuru yok vefanın; sadece tek adı kalmış yürekte, kalışı yok bir başına; tüm değerler, köçekçe arsız taklitlerde aslı, yok beyler tünedi, piç ceninden makamlara efendilik, kaldı kapıcı da beni dinlerseniz bu hayatın gerçeklerinde, astar da yok
gelişten beri; kör değilim, gördüm geçtim de, tüm kaypak hücrelerden anadan üryan, doğanlar da sancılar, var da tüyü bitmemiş yetimlerin, geleceğini karartan sömürücü, solucanlar da yok
Çok güzel anlam ve duygulu şiirinizi yürekten kutluyorum sevgi ve saygılarımla.
ipi kopartışta, azıtıp da duruyorsunuz ya yoluyor, ya da soyuyorsunuz bir taşı taşın üstüne, koyanız yok her yan cıvık cıvık, suya bulanmış ama alın terlerin de, su yok
Gerçekleri ne güzel dile getirmişsiniz. Beğeniyle okudum.Elleriniz dert görmesin efendim. Saygılar.
Bakarsın ve gözlerin buğulanır, hissetmemek ne mümkün o yürek burkan manzarayı. Yardımlaşma yerine sömürenlere takılır aklın. Günyüzü görmemiş kem bencillikler ne hayatlara zindan oluyor, işte ortada! İnsan olmak bu mu dersin ruhuna dolan fırtınalarda… Kimsenin yanına kalmaz bu tarlaya ekilen her neyse eğer, bir hasat zamanı var bu işlerin, ama bu dünyada ama ilahi mizan kurulunca… Her insan şu soruyu sormalı kendine; öyle ya da böyle nihayeti var ömrün, ya sonrası!... Sözün özü duyarlılık şiarımız olmalı ve baharda meltemleri estirmeye diğer bir deyişle huzur dolu bir dünya için birey olarak hepimizin yapabileceği bir şeyler vardır mutlaka… Çok güzel bir dikkat çekmeydi şiiriniz. Bütün samimiyetimle kutluyor, şiirler ve dostluklar adına gönül dolusu selam ve sevgilerimi sunuyorum...
hocam ne yalan söylüyeyim doğru yalan söylememi istemeziniz dimi hala ben fotoda kaldım şiiriniz harika anlamlı ama foto ya bakarken gerçek olmaz diyorum ya biliyorumki gerçek hani sana derlerki beynini zorla kur en bilinmez resmi çiz işte bu dünya düzeni bu fotodaki gerçeğe şekil vermiş şu fotoya bakınca yaşamak bile istemiyorum bu dünyada nefret ediyorum insan olmaktan ben bile suçluyum herkez suçlu
HER ADIMIMIZDA KAN AKIYOR DOST BU ŞİİRİN BİR UCUDA KENDİME ÇEVRİLİ ALLAH BİZİ AFFETSİN NE DİYEYİM BİRLİK DİRLİK DURURKEN BİRBİRİMİZİ YİYORUZ O GÜZEL BAKAN YÜREĞİNE İLGİ VE ALAKANA DA ÇOK TEŞEKKÜRLER DOST...SEVGİLER SUNARIM...
Allah sizden ve tüm şairlerimizden razı olsun. Hem kendi insanımızın hem de dünya üzerinde yaşanan nerede bir sorun varsa dile getirdikleri için. Selam ve hürmetler o kocaman yüreğinize
Her kim’e, sorsan ki her anın da, haklılığı çekip durur öz dergahına duyguların sır olduğu, köhne yapılarının altına gerçeklerin, sahtekarlıkla durulanmış kulpuyla içte durur, fitnelik hamutuyla neden ki, ipin ucu da hep, tek bir yöne doğru, depreşiyor? çıkarlar sezaryen la, doğurtma sevdasında kimdir o peki, daima haksız olan? yoksa tek, ben miyim? kendini, uyanık sanan o bunak
ipi kopartışta, azıtıp da duruyorsunuz ya yoluyor, ya da soyuyorsunuz bir taşı taşın üstüne, koyanız yok her yan cıvık cıvık, suya bulanmış ama alın terlerin de, su yok
yürekler taşıyamıyor artık, ar ve namusu uçkuru kopuğun, uçkuru yok vefanın; sadece tek adı kalmış yürekte, kalışı yok bir başına; tüm değerler, köçekçe arsız taklitlerde aslı, yok beyler tünedi, piç ceninden makamlara efendilik, kaldı kapıcı da beni dinlerseniz bu hayatın gerçeklerinde, astar da yok
gelişten beri; kör değilim, gördüm geçtim de, tüm kaypak hücrelerden anadan üryan, doğanlar da sancılar, var da tüyü bitmemiş yetimlerin, geleceğini karartan sömürücü, solucanlar da yok
he babam, he kurban ye de! gözün ancak doyurursun, bu dünyayla burası belki, siz de gelirsiniz elbet, öbür tarafa bir bir bindirilerek, dört kupluyla işte o an heyhatın, sana olsun küpe ki hesaba çekme sırası, öksüz ve yetimlerde hadi; kaçma da göreyim seni gel hele! seni gidi seni; mendebur, pis sünepe…
------------
Çok derinden yazılmış bir şiir,fitneliğin,yalancılığın ,her türlü pisliği içinde sindirenler cenabı Allah bizi onlardan esirgesin.Harika ve ders verici eserinizi kutlar, saygı ve selamlarımla değerli can dostum...
gelişten beri; kör değilim, gördüm geçtim de, tüm kaypak hücrelerden anadan üryan, doğanlar da sancılar, var da tüyü bitmemiş yetimlerin, geleceğini karartan sömürücü, solucanlar da yok
resim ve şiir mükemmeldi selam olsun duyarlı yürege
Sayın AZAP , fotoğraf bir insanlık dramı. Şiir bu dramı seyreden tuzu kurulara... Bazı yerlere yapılan politik düşünceli insani yardımları basından izliyoruz. Aynı ülkenin yaşam standartlarını gösteren mailler internette dolaşınca bakıyoruz ki hiç de yardıma muhtaç değillermiş. Şimdi içimizi daraltan bu fotoğrafa uzanmayan el her türlü lanete müstehak değil midir ? Güzel konuydu derin işlemişsiniz.tebrik eder saygılar sunarım.
gelişten beri; kör değilim, gördüm geçtim de, tüm kaypak hücrelerden anadan üryan, doğanlar da sancılar, var da tüyü bitmemiş yetimlerin, geleceğini karartan sömürücü, solucanlar da yok
he babam, he kurban ye de! gözün ancak doyurursun, bu dünyayla burası belki, siz de gelirsiniz elbet, öbür tarafa bir bir bindirilerek, dört kupluyla işte o an heyhatın, sana olsun küpe ki hesaba çekme sırası, öksüz ve yetimlerde hadi; kaçma da göreyim seni gel hele! seni gidi seni; mendebur, pis sünepe…
ipi kopartışta, azıtıp da duruyorsunuz ya yoluyor, ya da soyuyorsunuz bir taşı taşın üstüne, koyanız yok her yan cıvık cıvık, suya bulanmış ama alın terlerin de, su yok
helal kazanç ile elde edilen rızkın hesabı kolay sorulur.. teri şahittir kendisine.... yoksa bir ipin hesabının verilemediği bir nizamda kurtuluş yok.. ve zulmün üst noktasudır,vurdum duymazlık ..... rabbim o kullarından eylemesin...
Artık kalemler inliyor da yiyiciler, duruyor mu? Hamutuyla yutmaya devam, yuttukça az geliyor, doymazlık artıyor, açlıktan ölüyorlarmış kime ne devam sömürmeye, semirmeye devam..
yürekler taşıyamıyor artık, ar ve namusu uçkuru kopuğun, uçkuru yok vefanın; sadece tek adı kalmış yürekte, kalışı yok bir başına; tüm değerler, köçekçe arsız taklitlerde aslı, yok beyler tünedi, piç ceninden makamlara efendilik, kaldı kapıcı da beni dinlerseniz bu hayatın gerçeklerinde; astar da, hiç yok
tek kelimeyle gerçekleri sunan mükemmel bir şiirdi emeğini ve eserini tebrik ederim üstadım selam ve saygılarımla
ÜSTADIM; DİZELERİNİZ İLE İYİCENE DOKUNDURMUŞSUNUZ; DOKUNDURMUŞSUNUZ DA PEK DE İYİ ETMİŞSİNİZ HANİ. BU DÜNYA SEFA SÜRÜP CEFA ÇEKTİRENLER ELBETTE ÖBÜR DÜNYADA CEZASINI VE HESABINI KAT BE KAT VERECEKLER. oRADAKİ HESAPTAN KAÇIK YOK BU DÜNYADAKİ GİBİ. AH ONLAR BU TÜR İŞLERİ YAPARKEN,HAR VURUP HARMAN SAVURURKEN BİR ORAYI DÜŞÜNEBİLSELER, BİR DÜŞÜNEBİLSELER... GÖNÜL SESİNİZ HİÇ DİNMESİN. SAYGILARIMLA...
Herkes cennet`ini ve cehennem`ini beraber götürür.. Gercekler ortada, onlar kimlerse(Biliniyor bellide) ayranim eksi, derler mi? arsizlik, yolsuzluk yüzsüzlügüde beraberinde üretir.. Cok güzel bir anlatimli siirdi.. Gercekler cok anlamli ifade edilmis. Selam ve saygilarimla, esenlikler dilerim...
he babam, he kurban ye de! gözün ancak doyurursun, bu dünyayla burası belki, siz de gelirsiniz elbet, öbür tarafa bir bir bindirilerek, dört kupluyla işte o an hesaba çekme sırası, öksüz ve yetimlerde hadi; kaçma da göreyim seni, gel hele! seni gidi seni; mendebur, pis sünepe
coşmuş ustam bu gün fırtına gibi esmekte. haklıolarak adaletsizlikleri ve yoksulların halini kunu etmekte. nefislerin bu dünyadaki azmış halleri ve açlıkla terbiye edilen zavallı insanlar. derin anlanların yüklendiği şiiri ve şairi tebrik ederim.
he babam, he kurban ye de! gözün ancak doyurursun, bu dünyayla burası belki, siz de gelirsiniz elbet, öbür tarafa bir bir bindirilerek, dört kupluyla işte o an hesaba çekme sırası, öksüz ve yetimlerde hadi; kaçma da göreyim seni, gel hele! seni gidi seni; mendebur, pis sünepe…
çok çok anlamlıydı gerçeği vurgulamışsınız emeğine sağlık selamlarımla
Dost kalem, dünyada çöpe atılan yiyeceklerin haddi hesabı yokken aç insanı görmek ve bilmek yüreğim aklının almadığı bir şey… şu paraları savaşlara taş duvarlara silahlara yatıran insanlar birazda insanlığa yatırım yapsalardı şiirinle koyduğun resimdeki gibi bir manzara olmazdı…
gözün ancak doyurursun, bu dünyayla
burası belki, siz de
gelirsiniz elbet, öbür tarafa
bir bir bindirilerek, dört kupluyla
işte, o an da!
heyhatın, sana olur küpe
ki hesaba çekme sırası, öksüz ve yetimlerde
hadi; kaçma da göreyim seni
gel hele!
seni gidi seni; mendebur, pis sünepe…
O RESMİ GÖRÜNCE İÇİM ACIDI .BU DÜNYA ESKİ İNSANLIĞINA NE ZAMAN DÖNECEK.TAMDA ZAMANIMIZI ANLATAN BİR ŞİİRDİ.
BAZILARININ YAZDIKLARINI VE SÖYLEDİKLERİNİ BEN İNAN ANLAYAMIYORUM.ÇOK HARİKA Bİ KONUDA YAZMIŞSIN ŞİİRİNİ ARKADAŞIM.YÜREĞİNE VE ELİNE SAĞLIK.PUANIM TAM KUTLARIM SELAMLAR....
GÜZEL SÖZ.... En büyük yardım, en çabuk yapılan yardımdır.
(HZ.ALİ)