Hayat Bu Olur Ya!
Hani,
Hiç beklenmedik bir anda, Olur ya, Birden bire, Kaybolup gözden, Gidecek olursam… Sakın ola..! Benden sana, Hiçbir hatıra kalmadı diye, Üzülüp, ağlamayasın… Gelecekte teselli bulup, Ağlayıp, boş yere Gözyaşı döküp hastalanmaman için, Gel, şimdiden bak yüzüme, Yılanlar gibi, çek resmimi. Donup kalsın, göz bebeklerinde, Hem hayalim, hem de resmim… Olur ya! Hüzünlendiğin bir anda, Ağlamadan, hatırlayıp bakarsın..! Önceden çekip, Göz bebeklerinde, dondurup, Sakladığın, Hem hayalime, hem de resmime… Sakın ha..! Beni bırakıp gitti diye, Arkamdan, Üzülüp ağlamayasın… Ömür dediğin şey, Ne ki, Hepsi üç gün, Değil mi? Zaten, Dünle, bu gün, Seninle, Gelip geçmedi mi? Kaldı, geriye bir gün. O, bir gün de, Sabahtan akşama, Nasıl olsa, gelip, geçer. Sen şimdi, Gelip geçen günlere sakın ola, Üzülüp ağlamayasın… Sen sadece, hayatı güzel yaşayıp, İnsan olmaya bakmalısın… Bu dünya halini, kim bilir, Belki o, geriye kalan bir günde, Daha sen beni, hatırlayıp, Özlediğin hayalindeki resmime bakmadan, Geçer zaman, biter ömür. Gelirsin, sen de beklenmedik bir anda yanıma. Yeter ki, sen şimdiden, Hayatı güzel yaşayıp, İnsan olmaya bak. Takma kafana bundan sonra, Ne hayatı, ne de ölümü, Olmaz mı? 19.04.2012 Cahit KARAÇ |