Ve uğultularla öpüşülen gecenin İlk saatleri Eklemlerin sokakların kadınların dudakları “Var mı ?” diye sormayın bana Fark ediliyorsa susuyorum hala
Ben kendi kendinin hırsızı Kendimi çalıyorum el çabukluğuyla Uğultularla boğuştuğumuz Merdivenleri sığınağa akan bir barda Soyup soğana çevirene kadar Deşiyorum zihnimi vücudumu hatıralarımı
Çilek kokuyor kıyıdaki çiçekler Çiçekçi kadın Ve çilek satan kız akşam saati Ben her günbatımı çilek çocuk diyorum ona içimden İçimden sevişmesini, tartışmasını değil ama İçimden konuşmasını becerebiliyorum hala
Artık natürmort bütün neonlar Altın tozu kusuyor sokaklar Susalım diye yalvarıyor kaldırımlar Ben sekiz oluyorum kimseye hissettirmeden Neden/se
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
DÜSTUR şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
DÜSTUR şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
kendin.. kendi dilin.. kendi olay mahallinden
yaşanmış şiirlerle gel..
daha güzel olacak sanki..
Allaha emanet olasın kardeşim