Kendini tanı…
Hiç sordun mu ki; kimsin sen?
Ben onu senden daha çok sevipte, Zarar görmüşken, Senin sevgindi beni yeşerten. Öyleyse söyle bana kimsin sen? Anladın ki; Kar tanelerinin her şeyin üzerine, Beyaz bir örtü serdiği anda, O örtüyü yırtıp ta dışarıya çıkan, Bir kardelen çiçeği kadar cesur, O çiçeğin renkleri kadar neşeli, Ve o beyaz örtüyle birlikte, Yaşamayı bilecek kadar, Sevgili ve güven vericiydi. Umut, Zaten yüreğinin bir köşesinde hep vardı, Fark edilmeyi bekleyen, Mahcup,küçük bir çocuk edasıyla. Yapman gereken büyümüş olmanın, Kibrine yenilmeden, O küçük zannettiğin çocuğun, Peşine takılıp, Şu yaşına rağmen görmediklerini, Öğrenmenin, Gerekliliğiyle yola çıkmaktı sadece, Sen kendini tanıyormusun? Sami Arlan. |
vallahi tanımıyor diyorum ben, senin yazdıklarına göre şairim.