kendine acıyan şiirşehri ıhlamur kokularının sardığı mevsimdeyiz ayaklar altında solgun yüzlü yapraklar mabedi olan ağaçlar ise çırılçıplak şimdilerde hayal rengi bezenir oysa bahar hasret bu denli acımasız olmasa uzaklardan esen her rüzgar üşütür tüm benliğini ister istemez gerçek mi? rüya mı? / bilemezsin! Issız kalmışsa ellerin yüreğinde kısmetsiz bir martı gibi aç biilaç kalırsın apansız parlak bir gökyüzün vardır oysa kırmızıya boyanmış aşklar ve bulut baskını gözlerde fesleğen kokusu zaman ne kadar acıtırsa canını bil ki, gelecektir güzel günler nefes alabildiğin kadar özgürsün şimdi bir gökkuşağı tak saçlarına ve kat tozu dumana hiç bir şey olamıyorsan uçurtma ol şiirleri bağla kuyruğuna ve düş aşkın peşine tutkulu olmalısın elbet ve tılsımı olmalı dilinin büyülü bir orman gibi siyaha bezenirken gece gizlenmeli her düş /sessizce ya da bırak çığlık atsın sevinçlerin mektuplarına yeni kavuşmuş bekleyen gibi dumanı üstünde yaşanmalı her an vuslat telaşı yüzünde aylarca gelmese de beklenen karanfil kokularına sar sineyi çetrefilli günlere inat ak güvercinleri sal sonra yoldaş olurlar belki martılara düştüğü yeri yakan ateşi söndür yokuş aşağı sal hislerini ve gözlerindeki o ışık kalbini aydınlatsın mucizelere inan inan ki/ yağmurlar yağsın avuçlarına mavi doğsun her gün ve şans hep senden yana toprak gibi güzel koksa keşke anılar ve kader ağlarını örmeye devam ederken umudunu hiç kaybetmese insanlık siyaha inat beyaza bürünse her yer mütevazi tebessümler olsa yüzlerde incecik sesli bir kadın nazende tavırlarıyla oya gibi işlese günleri lâl etse gelmişi geçmişi bulutlar ağlasa, biz ağlasak mesafeler erise ellerimizde ve Tanrı’ya emanet ettiklerimiz apansız dönüp gelse yollar gül mevsimi ömür ise telaşlı kundaklarken acılarımızı hangi şıkkı seçmeliydik hayat bilmecesinde takvim değişirken sürekli değer kattığın günler çoğalır ömrümde sus-pus şimdilerde dilim nehir gibi çağlarken sen içimde hüzün kokan ellerimi sürdüm saçlarıma yapraklar ansızın sarardı sanki gözlerinde unuttuğum o kıvılcım derin bir sızı gibi kaldı aklımda aşk adına yazılmış tüm şiirler garip bir çelişki şimdilerde inandığım tüm doğrular ise / feryat figân güvendiğim dağlarda kar! hayretle izliyorum dünyayı vefadan yoksun yüzler görüyorum ve ardlarından mendil sallıyorum biliyorum, yalan gözyaşları! Gülay Bulut 15nisansıfır12 / yokluğunda yazılan şiirler... |