SOKAĞIMIZ...
SOKAĞIMIZ
ne şirindi eskiden sokaklarımız cıvıl cıvıldı rengarenk tanırdı herkes birbirini paylaşılırdı mutfakta pişenler istenirdi komşudan yetmediğinde oynanırdı türlü türlü oyunlar her mevsimde farklı idi mahalleler de komşuydu set yoktu arada sınır da güven duyardı herkes birbirine bakardı komşusu yokken emanet bilinirdi o kutsal yuva bakardı kendi evi gibi çiçeğine bahçesine hatta kümesine şimdilerde yitirdik bu değerleri güvenmez olduk birbirimize site denilen etrafı çitle çevrili mekanlar oluştu çevremizde nerede kaldı içtenlikler nerede kaldı komşuluklar nerede o güler yüzlü paylaşımlar özlüyoruz sokaklarımızı özlüyoruz içtenliklerimizi özlüyoruz ben değil biz olabilmeyi Mehmet Gücüyener. |
bir kahvenin kırk yıllık hatırı vardı.Kimse kimseyi
eleştirmez kırmazdı.O günleri hasretle özlüyoruz.
Değerli kaleminizi anlamlı duygulu şiirinizi kutluyor
saygılar sunuyorum..