USLANMAYAN ÇOCUKLARIZBüyümeden önce her fırsatta sevinir doyasıya gülerdim, büyüdükten sonra fırsatları yitirince yüreğim yarılıncaya kadar ağlamayı öğrendim. Hayatın çelikten bir eli var, tokatı ise çok sağlam. Biz insanlar ise zayıf ve benciliz. Bencilliğimiz sık hata yaptırıyor zayıf yanlarımızla şamar yiyip duruyoruz. Hem ne istediğimizi bilmiyoruz hemde bizim olanların değerini anlamıyoruz. Hayat, hata kabul etmiyor ikinci bir şans verilse de insan tekrar hata yapıyor. Keşke ağlamakla yıkansa bütün suçlarımız. hatalardan ders alıp mutluluğa erişse ikinci baharımız. Uslanmayan çocuklarız. Ve ders almayan büyükler. Eskide kaldı gülmelerimiz bugünde sadece günahkarız............alev yavuz |