Erken yaşta babalarnı kaybeden kardeşlerin
İki ayrı anlayışa ve karektere sahip abilerinin hayattaki yolculukları; geride bıraktıkları izler; kazanç ve kayıplarının hikayesidir. Babasız kardeşlerin( 1) ve Babasız kardeşlerin (2).şiirleri

Hani yok sayılacakken, kaybolacakken büyük şehirde, küçük kasabadan büyük kente göç edip yok olmadan yaşamak olunca sonucu; bu şiirin öyküsünü yazmak farz oldu değerli okuyan dostlar
Babaları vefat edince kardaşlerin ikinci büyük abileri henüz askerden yeni gelir.Babalarının ölümü haber verilmemiştir. Babasının ölümünü askerde başkalarından öğrenir. Döndüğünde belli etmez bildiğini. Tüm hisseleri bu askerdeyken üzerine geçirmiş olan büyük kardeşin bırakıp gittiği kardeşlerine kol kanat olur. Sevgisini üzerlerinden eksik etmez, sadece kollamak ve korumak değil, geleceklerine ışık olur kardeşlerinin...Bu kalleş dünyada kendi geleceğini feda eder, babalık eder adeta gençliğini unutarak... Hayatta babasız ve parasızlıkla ayakta durmak zorken bırakmaz onları, İmkansızken ticaretci aile içinde beraberlik, var eder ve yıllar sonra tüm kardeşlerin hayatlarında izleri kalır. Hep konusu olur sabrının ve insan olmanın, onurlu hayatta dik durmanın önemi..

BABASIZ KARDEŞLERİN (2)

Arpa buğday taneleri gibi dizildik
Her birimiz
Tek ve ürkek
Büyümemiş; çoçuk ve genç
Düşleri henüz düşmemiş yaşama
Kimi zaman yanında
Önünde , arkanda, sağında, solunda…

Kurtlar sofrası hayat !
Her tokat yiyişimizde
Gölgende dinlenip tekrar koyulduk yola
Ürktükçe
Sığındık yeniden
Bir çınar ağacı sanki

Çaylar içildi, yemekler yendi gönül bahçende
Çoluk çocuk ana kız
Kimimiz henüz okula başlamamış
Gençliğimizin başında kimimiz
Çılgınlarımız oldu aramızda
Kimimiz köşede öylece…
Seyredip kötülükleri
Gölgene sığınarak
Yürüdük
Engebeli yollarda…

Hikayelerini dinledik hayran hayran
İçimizde taşıdık her birimiz
Yaşam heyecanımızı
Gazetelerin sofralarımızda
Kitapların yanıbaşımızda
Meğer ne çok şey taşınmış
Hayatımıza...

Sobasız
Yinede üşümeden bir kış
Odalarımıza sızan sevginle
Dirildik sabaha
Sabırla
Dost düşman başına

Dönüştük başkalaştık
Yeni kurulan semtimizin sokaklarından yürüdük hayata
Kalbe yazıldın bir kere
Çıkmaz arşa kadar mahşerde