VAY GÖNÜL GÜLÜ
Dalların yeşerip tomurcuk versin
Goncaya hasretsin vay gönül gülü Dilerim bülbüller murada ersin Ravzada bülbülüm say gönül gülü Bu nasıl bir hasret yakıp kavurdu Ulu çınar idim yıkıp devirdi Fırtına önüne katıp savurdu Çıkmıyor bu gece ay gönül gülü Bağımız marazlı yeşil dalı yok Sinemde duruyor saplandı şu ok Deme kelebeğe bir gün bile çok Kaderine boyun eğ gönül gülü Kul Garib’im durgun göl idim taştım Sanma ki bendimi çiğneyip aştım Yüreğim dillendi ben bile şaştım Anlamaz halinden bey gönül gülü Emine Çerçi |