Hayat hep bir koşusturma,
Sen gittiğin beri hala,
Sanki sığınacak bi yerim kalmamış gibiyim,
Ellerim aşınmış yerle bir haldeyim,

Hala korkuyorum sensiz insanlar arasına karışmaya,
Başlayamıyorum sen tamamlamadan cümle kurmaya,
Herkes yerini ayırtmışken öbür tarafta,
Davetsiz misafir ben mişim gibi bakıyor,
İnsanlar sen yokken bana,

Ben de yine bir koşusturma,
Yabancı gibiyim, tüm insanlar başka,
Her köşe başında bırakılmış,
Yarınlar var ayak altında,
Nefes alamıyorum,
Geçmişini saçmış insanlar havaya..

Her gittiğim şehir başka,
Her deniz kıyısında uzanıp bakıyorum yıldızlara,
Zaman tüneli gibi ay’ ışıgının sihiri,
Kendi kendime gülüyorum sanki delirmiş gibi,
Yalandan bir somurtma sonrasında,
Yalnızlığını unutmamış bir başkası var ruhumda,
Ya da yok,
Belki de bu da sensiz başka bir rüya...

Aydınlık bastırıyor karanlık dagılıyor etrafa,
Bakamıyorum gözlerimi alan ışığa,
Neden gelir ki bu insanlar dünya’ya,
Geldiği yeri sevmeyenler topluluğu,
Basmasanıza toprağa,
Sende yatmasana kalksana artık ayağa,
Bak ben gelemiyorum senin yanına,
Sen yer tut demiştim giderken sana ama,
Son bileti aldığını sölememiştin sevgilim sen bana,
Yakıştı mı beni böyle yanlız bırakmak sana...

Sevgili Okuyucularım yazılarımın iç dünyamla bir alakası yoktur,sadece hayal kurmayı hayal dünyam da yaşatmayı çok seviyorum sanki başkasıymışım gibi,sanki yokmuşum gibi,sanki dünyalı değilmişim gibi böylesinden haz alıyorum.Umarım yazılarım hoşunuza gider.Saygılarımla