Şoförüm
Ne çileli ömrüm, var imiş baktım,
Gurbetten gurbete, gezdim yollarda. Bazen rüzgar, bazen, su gibi aktım, Kaybettim yönümü, azdım yollarda. Şofördür bir adım, böyle bilirim, Eve ancak ayda, bir kez gelirim, Hasretten yanarda, deli olurum, Halim per perişan, bezdim yollarda. Mesleğim bırakmaz, inadı inat, Mecburiyetim var, ettim kanaat, Çocukluktan kalma, bana zanaat, Kadermiş rotamı, çizdim yollarda. Gece demez gündüz demez durmadan, Hangi yöne diye, sual sormadan, Bir çok işi savdım, gönül kırmadan, Nicenin derdini, çözdüm yollarda. Benimle birlikte, nicesi göçer, Nicesi benimle, yuvasın açar, Kimisi gariban, kalmışsa naçar, Kalana rehberdim, gözdüm yollarda. Başka meslek bulsam, atardım hava, Neylerim bıraksam, olmaz ki deva, Pekşen’ime buymuş, görülen reva, Kendime bunları, yazdım yollarda. Ali Pekşen |
Neylerim bıraksam, olmaz ki deva,
Pekşen’ime buymuş, görülen reva,
Kendime bunları, yazdım yollarda.
Şu sözü çok duyardım büyüklerimizden.Şoförün parası bol karısı dul.
Hala düşünüyorumda ne kadar çok insan var şoförün parasını yiyen.
kantarcı alır,hamal alır,yüklemeci alır,lokantacı alır lastikçi alır,devlet bırakmaz KDV vergi hiç tükenmez.Sanayici zaten hiç bırakmaz. gelene ver gidene ver.
Şiirin güzeldi.Yüreğine kalemine sağlık.