Karanlık gecemin kuytu ısız köşelerinde bir yerdeyim,


Nemli gözlerimde gök yüzü yıldızlar hep yıldızlar,


Alabildiğince çok ve loş.....


Derken bir yıldız kayıyo r usulca ,


Bir dilek tutuyorum kendimce,



Kırık bir kalbin ötesinden
o simsiyah gecenin koynundayım
Senden uzakta seni düşlüyorum ,gözlerim yaşlı ...

Derken bir ürperti titriyorum ..

ve ardından acı bir poyraz...
Alıp götürüyor varımı yoğumu...

Küçük kum taneleri olup savruluyor ümitlerim
ve ardından acı bir ses işitiliyor...
sanki birşeyler söylercesine...
Ama o söylüyemezki ,o sadece eser ve geçer
götürebildiğini alır,arda kalan sadece
irili ufaklı çakıl taşlarıdır...


yüksel karataş1988 MALATYA İ.ÜV