BİR DAMLA GÖZYAŞI
YÜRÜMEK...
Bazen öyle bir an gelir ki Sebebsiz yere akıverir gözyaşların.. İstesen de durduramazsın.. O bir damlacık gözyaşı akacaktır mutlaka.. Sonra bırakırsın kendini ’Ne olacaksa olsun’ dersin.. Bir zaman sonra kendini avutmaya çalışırsın.. Ama nafile..ne desen boş..ne yapsan boş.. Kendini avutmaya bile gücünün olmadığını farkedersin Göklere bağırmak istersin Bir zaman sonra.. Olabildiğine bağırmak.. Ne çığlık atacak ne de ağlayacak gücün vardır oysa.. Ama yine de tüm acılara inat Sadece bağırmak istersin.. Ne eve ne bu şehire sığabilirsin.. Boğuyordur seni farkında olmadan.. Eve girmek istemezsin.. Yürümek istersin....sadece yürümek... Nereye gittiğini bilmeden Sadece yürümek.. |