ah anneciğim
Çocukluk halimle kulağıma fısıldadığın masal değildi hayat anne
Büyüdükçe büyüyor gözümde dünya O anlattığın masum rüya O anlattığın iyi kalpler var ya acımasızlıkla dolmuş Söyle anne Acının adını söyle Acıların kimliği kimin anne Hani biz toprakla yaratılmıştık Hiç birimiz toprakta ölmüyoruz Bir de yaşarken ölmek var ya onu da sorma ah anneciğim ah yorgun kalbimi kırk parçaya böldüm bir yanımda gurbet buldum bir yanımda hasret.. gözlerimin altındaki yaşanmışlıklar ve vicdan aynasında yüreğim yalnızlığa demirlediğim gecelerimden aşkı da sorma hiç uğrunda soldum ah anneciğim ah çelişkili bir hayatın işlemesiyle öründüm ne güzelsin diye bakma içimdeki savaşla , fırtına yatağına döndüm ben anne bir savaş tanrısının vicdanında merhamet dilendim en güvendiğimle zehredildim bir umudum kalmıştı barış ... inandığımla aldatıldım hangi kitapta var anne kavgasız bir düzen hangi dinde hangi dilde mutluluk var anne üzülme terk edilmeyle başladım hayata vurgunları yedim kendi denizimde bir kavga gördüm bu ömrümde hangi şarkıda hangi şiirde mutluluk kimliği var anne öfkesiz harcadılar neslimizi nerdesin anne bir görseydin iyi niyet denen yerde vurulduğumu en bezgin hikayeleri yazdık milyonlara milyonlar uykudayken biz bizden savrulduk anne arkandan vedasız bir el salladım her zaman hakikati aradım bir yanımda gurbet bir yanımda sömürülen soydaş buldum söyle anne kimin kaleminde hangisinin vatanında umut var barış var toprak kanıyor anne hangi dinde hangi dilde mutluluk var anne söyle anne ne felaketlerden ne yanlış yollardan döndük gece gündüz bir yaprağa sarılıp savrulduk bu yangınlar kimin anne kimin kundağına sarıldık hangi nefsin içinde nefeslendik söyle anne |