DÜN BİR ÇOCUK AĞLADI
Ağlatılan kimsesiz çocuklara…
Dün bir çocuk ağladı, bir yürek parçalandı, Dün feryatla tutuşan, koca bir orman yandı. Kordu eridi, aktı; kaldı bir mum yığını, Dün gönül gözlerimin gördüm ağladığını. Bakışları anlattı, acısı ocak ocak, Ne yurt vardı, ne yuva, ne de bir sıcak kucak. O da çoktan unutmuş tendeki varlığını, Dün gönül gözlerimin gördüm ağladığını. Gözyaşları ip gibi bağrımda iz bıraktı, Kirpiğinin ucundan yıllar kalbime aktı. İşte o an mâbedin duydum yıkıldığını, Dün gönül gözlerimin gördüm ağladığını. Dün bir çocuk ağladı, bir yürek parçalandı, Dün feryatla tutuşan, koca bir orman yandı. Kordu eridi, aktı; kaldı bir mum yığını, Dün gönül gözlerimin gördüm ağladığını. |
DÜN BİR ÇOCUK AĞLADI
Ağlatılan kimsesiz çocuklara…
Dün bir çocuk ağladı, bir yürek parçalandı,
Dün feryatla tutuşan, koca bir orman yandı.
Kordu eridi, aktı; kaldı bir mum yığını,
Dün gönül gözlerimin gördüm ağladığını.
Bakışları anlattı, acısı ocak ocak,
Ne yurt vardı, ne yuva, ne de bir sıcak kucak.
O da çoktan unutmuş tendeki varlığını,
Dün gönül gözlerimin gördüm ağladığını.
Gözyaşları ip gibi bağrımda iz bıraktı,
Kirpiğinin ucundan yıllar kalbime aktı.
İşte o an mâbedin duydum yıkıldığını,
Dün gönül gözlerimin gördüm ağladığını.
Dün bir çocuk ağladı, bir yürek parçalandı,
Dün feryatla tutuşan, koca bir orman yandı.
Kordu eridi, aktı; kaldı bir mum yığını,
Dün gönül gözlerimin gördüm ağladığını.
Yüreğine sağlık dost şair.