kimsem kalmadı anne
kimsem kalmadı anne
hiç kimse gülmedi candan yürekten hep şansım açıldı, dertten kederden halim soran olmadı gelip geçerken senden sonra kimsem kalmadı ANNEM merhametin gönlümde sevda çeşmesi.. bambaşka bir insandın,melektin anne, sen gidince yüreğimden vuruldum; senden sonra kimsem kalmadı ANNEM. her sabah ninniydi çınlayan sesin çıkarmı aklımdan gülüşün senin nerde o yaşananlar eski günlerin senden sonra kimsem kalmadı ANNEM sevincindim benim, derdim ,kederim dar günümde yetiştin kol kanat gerdin nice acılar çektin de ,belli etmedin senden sonra kimsem kalmadı ANNEM sen gidince başladı rüzgârım yelim..! dokunsa yetiyordu o nurlu elin, .hâlâ yüreğimsin,,, bitmezki sevgin senden sonra kimsem kalmadı ANNEM. yalanmış be annem sensiz bu dünya gücüm yetmiyorki,aşk’a sevdaya ne kadar dayanayım canan’sız can’a senden sonra kimsem kalmadı ANNEM mehmet sancak duyguların şairi boyabat.lı mehmet sancak |
Çok duygulandım Kutlarım dost kalem
Duyguların şairi boyabatlıya Saygılarımla