YOKUŞA SÜRME GÖNÜL
Yollarımı yokuşa sürme gönül,
Bataklık’dan batağa sokma beni, Usanda sende gayrı birgün yorul, Tutsaklık’dan tutsağa sokma beni. ... Koşturdun beni yıllarca ardından, Çok çileler çekdim senin derdinden, Uçurdum bülbülü kendi yurdundan, Kafes’ten alıp ipe takma beni. ... ... Yolum artık bende düz eyleyeyim, Derdin nedir söyle’de dinleyeyim, Bilmem’ki sana ben ne söyleyeyim, Ateşten alıp kora yakma beni, Yoruldu bedenim çekmez yükünü, Çekil başımdan yükle git göçünü, Çok çekdirdin alamadın öcünü, Dostluk’dan düşmanlığa atma beni. Kaldımı bende almadığın arzun, Sanma’ki bu hayat ömür çok uzun, Belli olmadı kışım,baharım,yazım, Borandan fırtınaya salma beni. Hisari’m hep yerden yere vuruldun, Sel gibi bulanık akıp duruldun, Her tarafından düşmanca vuruldun, Şimdide tavuk gibi yolma beni, FAHRİ ORUÇ |
gönlünle yaptigin sohbet cok güzeldi.
Tebrikler.
Selamlarimla.