"Böyle aşkı ben de arar dururum,
Acep seni nerelerde bulurum,
Seni sevmek, inan benim gururum.
_ Böyle çaresizce, düştüm eline,
_ ...Kara sular iner durur belime.."

Kıymetli kardeşim bir de şiirinizin tümünde 4. ve 5. mısralarında bir durumu tespit ettim.
Şöyle ki; bu mısralarda hece şekli elime- dilime, teline -belime, dilime- belime, seline -belime... şeklinde.
Bu 4. ve 4. mısraları ya teline- belime gibi vezinle ya da dilime- belime gibi vezinle yazmak gerekir. Şiirin tümünde bu şekilde olursa şiirde vezin birliği korunur.
Şiirinize bir kıta da ben ilave ettim.
Bir şey daha yazacağım, kırılmaca yok:
Şiirde mısralar ya 6+5=11 li hece veznine göre yazılır, ya da 4+4+3=11 li hece veznine göre. Bu birliktelik hece şiirlerinde sağlanırsa şiir daha akıcı, daha manalı, daha güzel olur. Benim de şiirlerimde bu birlikteliği az çok sağladım. Ama o birlilteliğe uygun mısra bulunamaz ise bir veya iki sapma şiirde hoş görülür. Fakat tüm şiirde bu tip sapmalar olursa şiir tökezletir. okurken insanı topal eder.
Bu tip uyarıları bana da üstadlar zaman zaman yaptılar. Ben 7 yıl üstad Cemal SAFİ'nnin toplantılarına devam ettim. Her yıl 9 ay her pazar günü bu toplantılar yapılıdı. Şimdi C. SAFi bu toplantıları yapmıyor. Yılda 1-2 kez ancak. Bu toplantılara kimler devam etmedi ki, Dr. Bekir MUTLU rahmetli, Halil SOYUER rahmetli, Hüseyin YURDABAK rahmetli her biri bir şiir deryası idi. Biz de bu toplantılarda pişmeye çalıştık.
Kusuruma bakmayınız galiba haddimi biraz aştım.
Çünkü her şair yazdığı şiiri çocuğu gibi sever-korur. O şiire laf söylenmesini istemez, zoruna gider. Ben kendimden biliyorum.