BABASIZ KARDEŞLERİN - ( 1 )Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Değerli okur dostları Babasız kardeşlerin (2) . şiirini yazınca bu şiirinde öyküsünü yazmak farz oldu. Ticaretci bir evde iki ayrı karekterde kardeşin hayatta ki yolculukları, kazançları ve kayıplarının hikayesidir.
Babaları ölünce kardeşlerin en büyüğü (evli ve işi var) önce işini bırakır, askerdeki kardeşine babasının öldüğünü haber vermez. Henüz babasının ölüsü sağumamışken mezarda... Taziyenin üçüncü günü anneleri değişik ümitlerle inandırarak, tüm kardeşlerinin hisselerini üzerine geçirir. Ve uzaklaşır, gezer tozar en sonunda küçük bir iş yeri açar büyük şehirde . Kardeşleri gün ekmeğe muhtaç sefilliğin içerisine sürükler. Çocukların kimisi okulu bırakır okuyacakken, kimisi küçük basit işlerde yıpranarak var olmaya çalışırlar yıllarca, yoksulluğa böyle itilir kardeşler ve üstünden ahkemler kesilir kafaları çalışmıyor diye. Okuyanları küçümser dalga geçer, Onurla yaşamaya çalışan kardeşlerini karalamaya başlar her köşe başında. Ezilsinler uyanmasınlar diye ve ona yanaşıp destek istemesinler diye... Kendi hayatına bir kara leke sürdüğünden habersiz sermayesiyle başbaşa bir ömür sürer. İçimden çıkarıp atsam Söksem diyorum Çorap söküğü gibi Kalmasın son ilmiği Senden bana hatıra Haksızlık işlemiş kanına Kalleşliğin Açgözlülüğün Yalan dolan içinde yüreğin Olmaz olsun gönderdiğin selamın Canın pahasına sürüklenmişsin pisliğe Gözün dönmüş kör olmuş yüreğin Kazanç kazanç uğruna Adaletsiz zihninle Yetim hakkı yemekten Olmaz olsun gönderdiği selamın Dünyaya geldik ne diye ? İnsan muhabetine sevgisine Sürünmek senden oldu Gölgen düştü evime Gönüller kırık , geç git artık ! Olmaz olsun senden bana kardeşlik ! İğreti duruşunla Neyi düzeltmek istesen İmkansız oldu kaldı elinde Geçti gün geçti bülbül Kazındı alın yazın Aksa da üzerinden sular Mühürledi bin dünya insan seni Çıkmaz yedi ecdadından Yediğin haram kokusu ! Sebi sübyan yetim hakkı Nabal günah demeden Sürükledin sefilliğe Babasız kardeşlerin Bunlarda yetmez oldu İçinden çıkmadı kin nefret Adımızı çıkarmak adına Namus dedin oynadın Solcu dedin saldırdın Mahalleyi kandırdın Elinden gelen tüm kötülüğü Ardında koymadın durdun Yemedi hayat; yaptıklarını Geçti gün geçti bülbül Başımız dik yetti bize Cümle alem içinde Sen kaldın bu dünyada Dam dazlak tek başına |
İçimden çıkarıp atsam
Söksem diyorum
Çorap söküğü gibi
Kalmasın son ilmiği
Senden bana hatıra
Haksızlık işlemiş kanına
Kalleşliğin üstünde
Açgözlülüğün
Yalan dolan içinde
Olmaz olsun gönderdiğin selamın
Canın pahasına
Sürüklenmişsin pisliğe
Gözün dönmüş
Kazanç kazanç uğruna
Kör olmuş yüreğinle
Adaletsiz zihninle
Yetim hakkı yemekten
Olmaz olsun gönderdiği selamın
Dünyaya geldik ne diye
İnsan muhabetine sevgisine
Sürünmek senden oldu
Gölgen düştü evime
Gönüller kırık , geç git artık
Olmaz olsun senden bana kardeşlik !
İğreti duruşunla
Neyi düzeltmek istesen
İmkansız oldu kaldı elinde
Geçti gün geçti bülbül
Kazındı alın yazın
Aksa da üzerinden sular
Mühürledi bin dünya insan; seni
Çıkmaz yedi ecdadından artık
Yediğin haram kokusu !
Sebi sübyan yetim hakkı
Nabal günah demeden
Sürükledin sefilliğe
Babasız kardeşlerin
Bunlarda yetmez oldu
İçinden çıkmadı kin nefret
Adımızı çıkarmak adına
Namus dedin oynadın
Solcu dedin saldırdın
Mahalleyi kandırdın
Elinden gelen tüm kötülüğü
Ardında koymadın durdun
Yemedi hayat; yaptıklarını
Geçti gün geçti bülbül
Başımız dik yetti bize
Cümle alem içinde
Sen kaldın bu dünyada
Dam dazlak tek başına
keziban buldu (keziban buldu)
Evet eden bulur ve adalet tecelli edecektir sitemli dizelerinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.