bir melektin
sessizce yürümek istedim , sen yokken bulutların arasında
yanlızlığa tutundum bırakıp giderken arkanda sen!... ey vefasız !... ne istedin bu canda? gülme !... ağla ... bu aşk edebiyatında umutlarım gidiyordu gönül bahçemin kapısında hissedebilmek gerçek sevgiyi; sen yokken ne fayda senn!... ey vefasız!.. ne istedin bu canda? oysa sahip olduğum her şeydin, yanlızlık mezarımda sessiz bir oyundu, belkide çekip gitmler anlayamadım....neden bu terk etmeler? sevmek ,sevilmek için mi inlemeler!...? sen ...ne istedin ne! ...atamıyorum seni bu canda bir melek sanmıştım ,aldığım her nefesi veren bana |