SÜRGÜN
Sensiz güneş doğmaz ufkumda ay bile solgun
Sensiz yapayalnızım bir hayli yorgun Kaderimse ellerinden çekerim beddua etmem Vurgun yemiş bu kalbim sürgündeyim yine ben Hasret olmuş dağlar gibi Yüreğim sanki yangın yeri Vurduğu hançeri gönlüme Kanayan bu yara durmaz şimdi Bırakıp gittin ellerimden Süzülen yaşsın gözlerimden Bilemezsin beni çok derinden Yaralayıpta gittin öylemi Aşksız hangi insan söyle yaşamış aşksız Mecnun leylasını bulmuş ıssız çöllerde Sende gel seven gönle ne olur bekletme Aşk her anımızda şimdi her günümüzde Sedat Kesim |