OCAK VURGUNU (YEĞENİM NEVİL'E)Sürüngen, güçmen kuşları olduk Bitiremedik gurbeti . Uçamadık, kırıktı kanadımız . Hep birşeyler girdi aramıza. Sana karlı dağlar, Bana bucaksız denizler Sen üşüdün dağlarda, Ben yandım denizlerde. Beninim ateşim,senin karın, söndüremedi yürek yangınımı. Bayramlar vardı, Kollarımız açık, Yönlerimiz ters, Boşkaldı kucaklarımız. Düşler gemisinde,birliman vardı, O gemide buluşurduk,gece yarısında. Uzun uzun konuşur ,ağlardık, Birleştiğimiz o ortak noktada. Kırk oda ,kırk kapı, Umuttu adı. Kıramadık,bulamadık, Yitikti anahtarı....... |
saygılarımla...