Yürekleri Yaralıydı ( Akrostiş )Y umuk elleriyle sokakda sattıkları, mendillere ilişti gözlerim Ü zerlerindeki giysilere birde, delik ayakkabılarına çocukların R azılığım hic olmamıştıki, şimdide olsun, karnım toktu benim E kmek elden su gölden değilmiydi, bizim tüm çocuklarımızın K ar yada kış, ne farkederdi, bu bebelerde değilmiydi bizlerin L akin okul vakitleri yoktu, ve kirliydi dünya onların gözlerinde E l elden üstünse, yavrucaklara bu üstünlüğü, kimler verecek genelde R abbim herkesi dokuz aylık yaratmışsa, neydi peki bunun silsilesi İ craat olmalı mirim, lafla peynir gemisi yürümez, bulunmali çaresi Y ürekleri yaralıydı, mecburiyetti, onun bunun eskisiyle büyüdüklerinde A dam olan oldu diyelim, ya hınç ve nefretle büyüyüp zar atana ne demeli R ızk aramak o minik bedenlere farz değil, çok ağırdır bu günahın bedeli A dam olmanın ilk şartı değilmidir, egitimli saglıklı refah bir toplum L al diller, morarmış parmaklar, kir yumağı saçlar, işte bizim çocuklar I şık olmalı devlet, köprü olabilmeliki, geçmeli üzerinden bu yavrucaklar Y aşam nedirki deniyor ya, yaşam herşey, eğitim, öğretim, sevgi, adalet D ışarıda olmamalı gözler, kimin eli kimin cebinde, eyvah oluyorsa şayet I şik saçan bir toplumu unutmak gerek, bunun adı sefalettir ancak sefalet |